تاثیر متاورس بر صنعت خودرو:
متاورس دنیای مجازی غیرمتمرکزی است که در آن می توان تجربه حضور در مکان های مختلف دنیای واقعی را بدون محدودیت فیزیکی، مادی و جسمانی داشت. یکی از این مکان ها خودرو و تجربه رانندگی است. متاورس می تواند به عنوان یک تکنولوژی به توسعه صنعت خودرو نیز کمک کند. از سوی دیگر برای بسیاری از علاقه مندان، رانندگی با ماشین اولین بازدید و آشنایی آنها از متاورس خواهد بود. ترکیبی از فناوری هایی که در خودروهای خودران استفاده می شوند و نقش آن ها به‌عنوان یک پلتفرم رسانه ای متحرک، رانندگی در این فناوری را از سایر رقبای دیگر، برتر جلوه می دهد. با پوشیدن یک هدست واقعیت مجازی (و شاید نوعی لباس لمسی)، وارد دنیای دیگر می شوید و یا می توانید خودروی خودران خود را قبل از آزمایشات فیزیکی واقعی به صورت مجازی و سه بعدی آزمایش کنید. این مطلب در مورد متاورس و صنعت خودرو، رانندگی در متاورس است.
متاورس، فراجهان، فضای فوق حسی و فضای مجازی نیز نامیده می شود. این محیط یک محیط سه بعدی آنلاین مداوم و غیرمتمرکز است که می توان آن را کاملا مجازی کرد. دستگاه های سخت افزاری مانند عینک واقعیت افزوده، تلفن همراه، رایانه های شخصی و کنسول های بازی الکترونیکی وارد متاورس شده اند. متاورس شامل دنیای مادی و دنیای مجازی است و دارای یک نظام اقتصادی مستقل و غیرمتمرکز است. دارایی های دیجیتال در متاورس غیرمتمرکز و قابل انتقال هستند، به این معنی که همه چیز در متاورس پس از وقوع، تأثیر دائمی خواهد داشت.
امکانات زیادی برای استفاده از جهان متاورس وجود دارد. متاورس ایده آل به کاربران این امکان را می دهد که هر گونه فعالیتی را انجام دهند یا بتوانند تمام نیازهای خود مانند دفتر کار، اتاق جلسه، مدرسه و سایر چیزهای واقعی را در متاورس برطرف کنند، یا موزه ها، گالری های هنری، اتاق های کودکان و سایر امکانات را در متاورس بسازید تا به مردم اجازه دهید در متاورس تجربه کسب کنند، یا معاملات املاک و مستغلات را در متاورس انجام دهید، مشتریان را به بازدید از خانه های متاورس ببرید و سپس در زندگی واقعی آنها را بخرید. (اکنون اتفاقاتی مانند خرید زمین و خانه در متاورس رخ داده است.)
تاثیر متاورس بر صنعت خودرو
اگر Metaverse به واقعیت تبدیل شود، چه تاثیری بر توسعه صنعت خودرو و رانندگی خودران خواهد داشت؟ ظهور رانندگی خودکار تأثیر زیادی بر زندگی مسافرتی ما می گذارد اما توسعه رانندگی خودکار نمی تواند یک شبه محقق شود. دلایلی مانند تجهیزات سخت افزاری بالا، سیستم های نرم افزاری ناقص و کمبود شرایط در آزمایش جاده ای هنوز وجود دارد، اگر متاورس کاملا به واقعیت تبدیل شود، مشکلاتی که توسعه رانندگی خودران با آن مواجه است حل خواهد شد.
اولین مورد تجهیزات سخت افزاری است. هزینه تجهیزات سخت افزاری بسیار بالاست. در خودروهای خودران واقعی، طراحی و آزمایش تجهیزات سخت افزاری مانند لیدار (سیستم تشخیص)، رادار موج میلی متری و دوربین برد اتومبیل، فرآیند پیچیده ای است و پس از ساخت تجهیزات سخت افزاری، اگر می خواهید ارتقا و به روزرسانی کنید، باید نیروی انسانی و منابع مادی زیادی برای تولید به کار ببرید و همچنین منابع کمیاب را مصرف کنید که باعث می شود چرخه به روزرسانی تجهیزات سخت افزاری بسیار کند شود. در رانندگی در متاورس، تمام طراحی های سخت افزاری به صورت خطوط کد خواهند بود. ارتقاء سخت افزار را می توان مستقیماً در متاورس انجام داد، بدون اینکه باعث هدر رفتن منابع کمیاب شود.
دوم یادگیری سیستم های نرم افزاری است. رانندگی خودکار به مقدار زیادی داده های جاده (road data) برای تغذیه نیاز دارد. به منظور اطمینان از ایمنی رانندگی خودکار، حداقل ۱۸ میلیارد کیلومتر آزمایش جاده ای برای یک سیستم رانندگی خودکار مورد نیاز است و فقط اطلاعات جاده با آزمون و خطا به دست می آید و با آزمایش، ایمنی سیستم نرم افزاری رانندگی خودکار را می توان به اندازه کافی تضمین کرد. با توجه به نیازهای مردم در زندگی واقعی و برای اطمینان از ایمنی عابران پیاده در جاده ها، آزمایش های جاده ای برای رانندگی خودران نمی تواند نیازها را برآورده کند.
اگرچه بسیاری از شهرها مناطق تست رانندگی مستقل را باز کرده اند اما صحنه ها به صورت تک بعدی هستند و نمی توان محیط جاده را به طور کامل پوشش داد. به دست آوردن داده های آزمایشی کامل از شرایط مختلف جاده در آزمایش های واقعی توسط خودروهای خودارن غیرممکن است. ظهور Metaverse می تواند این مشکل را جبران کند. انویدیا (Nvidia)، یک شرکت کارت گرافیکی که اغلب در بین گیمرها فعالیت دارد، راه حلی برای این موضوع پیشنهاد کرده است. از آنجایی که همه چیز در Metaverse می تواند مجازی شود، بنابراین می توان یک جاده مجازی برای رانندگی مستقل ایجاد کند. (زمین ساختگی آزمایش شده)
پس از طراحی و مونتاژ خودروی خودران در متاورس، این خودرو برای آزمایش در زمین ساختگی قرار می گیرد. سناریوهای مختلفی را می توان تحقق بخشید و مقدار زیادی از داده های جاده را می توان به سرعت به دست آورد، به طوری که شما به راحتی می توانید یک سیستم رانندگی خودکار تجاری در دسترس را بدست آورید. در نهایت اجازه دهید در مورد تست تصادف خودروی خودران صحبت کنیم. پس از به دست آوردن اطلاعات جاده، آیا خودروی خودران به اندازه کافی ایمن است؟ خودروهای خودران علاوه بر اینکه باید بتوانند با خیال راحت در جاده رانندگی کنند، همچنین باید بتوانند با شرایط اضطراری مختلفی مانند پدیده هایی که اغلب در محیط واقعی جاده وجود دارند، کنار بیایند. برای ما به عنوان رانندگان انسانی، پاسخگویی به موقع به موقعیت های دشوار است.
وقتی یک وسیله نقلیه خودران بدون کنترل یک راننده انسانی با چنین موقعیت هایی مواجه می شود چه اتفاقی می افتد؟ در آزمایش های تصادف واقعی از افراد ساختگی شبیه به انسان (آدمک) برای انجام آزمایش های مرتبط خودروهای خودران استفاده می کنند. با این حال، هنوز مشکلات زیادی در مورد آزمایش های ساختگی وجود دارد. به عنوان مثال، رفتار و اعمال آدمک بسیار متفاوت از رفتار افراد واقعی است یا واکنش موقت در مواجهه با تصادف به اندازه یک فرد واقعی و غیره انعطاف پذیر نیست که باعث خطاهای بزرگ در تست برخورد یک وسیله نقلیه خودران خواهد شد.
در متاورس، تست های مرتبط را می توان به خوبی انجام داد، مانند استفاده از تصویر شبیه سازی شده یک شخص واقعی در متاورس به عنوان هدف آزمایشی، که می تواند وضعیت واقعی خودروی خودران را در هنگام تست تصادف بهتر ثبت و بازخورد دهد. مانند اینکه آیا می تواند به موقع پاسخ دهد، در صورت برخورد، اطلاعاتی مانند میزان آسیب عابر پیاده و میزان آسیب وسیله نقلیه بازخورد داده می شود.
رانندگی از طریق متاورس
راننده در چه دنیایی در حال رانندگی است؟
خب تا به اینجا با مفهوم متاورس و تاثیر آن بر صنعت خودروسازی صحبت کردیم. علاوه بر کاربردهای متاورس در صنعت خودرو و توسعه آن، رانندگی در متاورس نیز برای علاقه مندان به رانندگی یا علاقه مندان به تکنولوژی جذاب و تجربه لذت بخشی خواهد بود اما رانندگی در متاورس چگونه است؟ فرض کنید دو ماشین در یک جاده در حال رانندگی هستند. هر دوی آنها به سمت مثلا یک خواربارفروشی می روند. هر دوی آنها به هر حال در جاده های فیزیکی با علائم فیزیکی و افسران پلیس رانندگی می کنند.
اما یکی از آنها (به دلیل تمام فناوری های موجود که در زیر کاپوت به کار رفته است) در حال رانندگی در متاورس است:
در واقع این “راننده یا بازیکن” در حال حرکت در یک واقعیت دیجیتال است. آنها خیلی از این واقعیت را نمی بینند اما در آن هستند. این دنیا، دنیای سه بعدی، از نظر معنایی نقشه برداری شده است، دارای کنترل ها و سیستم های پاسخگویی است.
بازیکن این واقعیت را با افراد دیگر به اشتراک می گذارد. در واقع، هر بازیکن به ایجاد درجه بالاتری از وضوح و شفافیت جهانی که در آن در حال حرکت است کمک می کند. گویی هر بازیکنی در حال کمک به قدرت محاسباتی است تا این «جهان مجازی» را بیش از پیش واقعی تر و خودپایدارتر کند.
هر بازیکن یک هویت دارد و آن هویت به طور معقولی امن است. هر یک از بازیکنان با یک کلید امن به سیستم وارد می شوند. این سیستم قابلیت لایه تراکنش را دارد و در حالی که ممکن است آواتاری که انتظارش را داشتید نباشد، خود خودرو یک آواتار در این دنیاست.
ثبت دیدگاه