گجت پوشیدنی جدید Myoshirt نام دارد و در توضیح آن آمده است: این گجت نوعی جلیقه با بازوبندهایی است که روی قسمت بالای بازو بسته می‌شوند و دارای یک جعبه کوچک با فناوری خاص است. این جلیقه مجهز به یک الگوریتم هوشمند است که از طریق حسگرهای تعبیه شده در پارچه کار می‌کند و با ردیابی حرکات عمدی کاربر میزان نیروی مورد نیاز را تشخیص می‌دهد. در مرحله بعد یک موتور، کابلی در پارچه را کوتاه می‌کند که به‌طور موازی با ماهیچه‌های کاربر قرار دارد و در حقیقت نوعی تاندون مصنوعی است. به این ترتیب از انجام حرکت مورد نظر توسط کاربر پشتیبانی می‌شود. گجت پوشیدنی مذکور همیشه با حرکات کاربر همخوانی دارد و می‌تواند با توجه به ترجیحات فردی وی شخصی‌سازی شود. محققان پژوهشی روی ۱۲ نفر انجام دادند که ۱۰ نفر آنها هیچ گونه معلولیت فیزیکی نداشتند. یکی از افراد دچار دیستروفی عضلات و فرد دیگر دچار جراحت نخاعی بود. آنها متوجه شدند تمام شرکت‌کنندگان توانستند با کمک جلیقه، اشیایی را برای مدت طولانی بلند کنند. داده‌های این پژوهش نشان داد قدرت تحمل افراد سالم یک سوم و در فرد مبتلا به دیستروفی عضلات حدود ۶۰ درصد افزایش می‌یابد. در این میان فرد با جراحت نخاعی توانست تمرین‌های ارائه شده در آزمایش را ۳ برابر بیشتر انجام دهد. اکنون محققان تصمیم دارند جلیقه مذکور را در حالت استفاده روزمره آزمایش کنند.